วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

ของแพงฉิ..หาย

นายทองดี มีอาชีพปลูกปาล์มบ้านอยู่กระบี่
นายเพชรงาม มีอาชีพทำสวนยาง บ้านอยู่อุดรธานี
นายเงินมาก มีอาชีพปลูกอ้อย บ้านอยู่นครราชสีมา
นายทับทิมแดง มีอาชีพเลี้ยงไก่ไข่ บ้านอยู่สุพรรณบุรี
ทั้งสี่คนเป็นเพื่อนรักกัน  มักจะเฟสบุคคุยกันเป็นประจำ
หัวข้อที่คุยกันก็เป็นเรื่องการประกอบอาชีพของแต่ละคน
และมักจะลงเอยที่พากันบ่นว่า ยุคอภิสิทธิ์นี่ ข้าวของแพงจริงๆ
..................................................................................................
นายทองดีบอกว่า ปีนี้ปาล์มราคาดีมากๆ
ออกรถกระบะป้ายแดง..รอมาตั้ง 3 เดือนแล้วยังไม่ได้รถเลย "นี่ขนาดซื้อเงินสดเลยนะเนี่ย"
"เมื่อเช้าพาเมียไปจ่ายตลาด ข้าแทบจะลมใส่  ทำไมข้าวของถึงได้แพงขนาดนี้วะ"
"พวกแกคิดดูสิ  ไข่ไก่ฟองจะ 4 บาท เกิดมาไม่เคยเห็น "
"น้ำตาลทรายก็ขายเกินราคา ซ้ำร้ายยังหาซื้อไม่ได้อีก  แย่จริงๆ"
..................................................................................................
นายเงินมาก ปลูกอ้อยอยู่ที่โคราช บอกเพื่อนๆว่า
"ปีนี้อ้อยราคาดีจริงๆ  ปีก่อนเสียดายที่ขายล่วงหน้าเร็วไปหน่อย ทำให้กำไรไม่มากเท่าที่ควร
ปีนี้ราคายิ่งดี โรงงานน้ำตาลมาจองอ้อยตั้งแต่ต้นฤดูเลย  ..นี่ข้าเพิ่งสั่งรถไถคันใหม่เอี่ยมมาใช้
สดๆนะโว๊ย..ไม่ต้องกู้ผ่อน"
"แต่มีเรื่องจริงเหมือนที่ทองดีบอกวะ
ทำไมข้าวของถึงได้แพงขนาดนี้"
"วันก่อนเมียใช้ให้ข้าไปซื้อของในตลาด
แม่เจ้าโว๊ย ทำไมข้าวของถึงแพงขนาดนี้  น้ำมันปาล์มขงดละ 50 บาท แถมยังต้องเข้าคิวซื้อได้แค่คนละขวด ไข่ไก่ก็แพง  ข้าวสารก็แพง  อย่างงี้ตายแหงๆ"
"แล้วพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรอีกวะ"
...................................................................................................................................
หนุ่มสวยยางเพชรงาม โชว์สร้อยทองคำหนักเท่าโว่ให้เพื่อนๆดูทางเวปแคม
บอกแพ่อนๆว่าจะนัดกันมาเที่ยวที่บ้าน
"ข้าเพิ่งจะปลูกบ้านหลังใหม่  ติดแอร์ทุกห้อง ปีนียางราคากิโลเป็นร้อย  รวยแล้วเรา"
แต่เรื่องของแพงข้าว่าอภืสิทธิ์ ไม่มีปัญญาจริงๆ"
"น้ำตาลก็แพง  น้ำมันปาล์มก็แพง ข้าวสารก็แพง ไข่ไก่ก็ต้องชั่งกิโลขาย....ตายๆๆๆ"
..........................................................................................
ทับทิมแดง เงยหน้าดูหน้าจอผ่านไอแพดแว๊บหนึ่งก่อนยกแผงไข่ไก่ส่งให้แม่ค้า
แล้วจึงตอบเพื่อนไปว่า
"ข้าก็ว่ามันแปลกๆเหมือนกันนะ
ข้าว่าจะขยายแม่ไก่อีกสัก 3 หลัง จะได้พอขาย ทุกวันนี้ทำไม่ทันเลย"
"ข้าเห็นด้วยกับพวกเองจริงๆ  ทำไมข้าวของถึงแพงจัง
รัฐบาลมัวแต่ทำอะไรอยู่  ข้าวสาร น้ำตาลทราย น้ำมันปาล์ม ล้วนแล้วแต่แพงโคตรๆเลย
เลือกตั้งเที่ยวหน้า  พวกเราไปเลือกพรรคเพื่อไทยดีกว่านะ
เผื่ออะไรๆจะได้ถูกลง   ขืนอยู่แบบนี้ตายแน่"
........................................................................................................................................
ทั้ง สี่ มองหน้ากันผ่านเวปแคมป์แล้วพูดขึ้นพร้อมๆกันว่า
"ข้าจะไปบอกชาวบ้านในเรื่องที่เราคุยกัน"
แบบนี้ต้องขยาย
.......................................................................................................................................
บังเอิญเวลาเดียวกัน
มีคนอีกกลุ่มหนึ่งบังเอิญผ่านเข้ามาเห็นพอดี
พอฟังไปได้สักพัก  พวกเขาก็พูดขึ้นพร้อมๆกันว่า
"ไอ้หยา แล้วพวกเราจะทำกันอย่างไง"
"สวนปาล์มก็ไม่มี"
"สวนยางก็ไม่มี"
"ไร่อ้อยก็ขายไปนานแล้ว"
"ฟาร์มไก่ไข่ก็โดยนายทุนยึดไปใช้หนี้ค่าหัวอาหารที่ติดค้างไว้นานแล้ว"
คนกลุ่มนี้
มนุษย์เงินเดือน
ลูกจ้างรายวัน
พ่อค้าแม่ค้า
.............................................................................................................
จบดื้อๆ..แบบนี้แหละ

วันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2554

คุณได้มีส่วนร่วมในการทำร้ายชาติของเราตรงจุดใหน

ความวุ่นวายในบ้านเมืองเราตอนนี้
คนไทยเกือบทุกคนล้วนแล้วแต่
มีส่วนร่วมในการทำร้ายชาติกันถ้วนหน้า
บางท่านเป็นหัวหน้าผู้ก่อการคนสำคัญ
บางท่านเป็นผู้วางแผน
บางท่านเป็นผู้ปฏิบัติการ
บางท่านเป็นผู้รับอาสา ผู้รับจ้าง
บางท่านสนับสนุนโดยการลงมือทำร้ายชาติด้วยมือของตัวเอง
บางท่านสนับสนุนโดยการไม่แก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดไป
.....................................................................................................
ถามตัวเองและตอบตัวท่านเอง
ท่านมีส่วนในการทำร้ายประเทศชาติของเรา
โดยการกระทำ
หรือไม่ได้กระทำการสิ่งใด